Το προσωπικό αφήγημα για έναν ελεύθερο επαγγελματία
Παρακολουθώντας κανείς τα κοινωνικά
δίκτυα, θα διαπιστώσει ότι υπάρχει πολύ υλικό, άλλοτε ενδιαφέρον και άλλοτε
τετριμμένο, πάνω στο ζήτημα της προσωπικής ανάπτυξης ως όχημα επιτυχίας για
κάποιον που θέλει να αναπτύξει μια επιχείρηση ή εν γένει να εργαστεί ως αυτοαπασχολούμενος.
Γίνεται τόσος λόγος για το ζήτημα της προσωπικής ανάπτυξης που συχνά η συζήτηση
απομακρύνεται από το αντικείμενο της δουλειάς και εστιάζει σχεδόν αποκλειστικά
στο κομμάτι της προσωπικής ανάπτυξης ή αυτοβελτίωσης.
Παρότι το υλικό αυτό αναλώνεται συχνά
σε επαναλήψεις και υπερβολές, η όλη συζήτηση ξεκινά από μία αληθή βάση. Η
ενασχόληση με το ελεύθερο επάγγελμα καθιστά τη δραστηριότητά σου, είτε το
αναγνωρίζει κανείς άμεσα είτε όχι, μια προέκταση του εαυτού σου. Δεν υποστηρίζω
πως η μισθωτή εργασία που μπορεί να ασκεί κανείς δεν αποτελεί ένα στοιχείο
συγκροτητικό για την ταυτότητά του. Αντιθέτως, ανάλογα με την προσωπικότητά τους,
οι εργαζόμενοι μπορεί να αφήνουν ένα πολύ ιδιαίτερο αποτύπωμα και, γιατί όχι,
μια παρακαταθήκη στον χώρο εργασίας τους. Ένας ελεύθερος επαγγελματίας, όμως,
πρέπει να ανανεώνει συνεχώς την εμπιστοσύνη με την πελατεία του, να επιλέγεται
από αυτήν όχι μόνο για το τελικό αποτέλεσμα που παρέχει αλλά και για την
εμπειρία που το συνοδεύει και εν τέλει για το ποιος επιλέγει να είναι και τι πρεσβεύει.
Εξεπλάγην τις προάλλες όταν ρώτησα τον κουρέα μου τι πιστεύει ότι κάνει έναν
κουρέα καλό κουρέα. Μου απάντησε αφοπλιστικά: «Ο χαρακτήρας του». Είχε δίκιο.
Την ίδια σχέση αποτελέσματος-τιμής για ένα αντρικό κούρεμα μπορεί να την παρέχουν
κι άλλοι, επιστρέφεις όμως στον ίδιο επαγγελματία για αυτό που είναι.
Κάθε ελεύθερος επαγγελματίας, λοιπόν,
οφείλει να ξέρει ποιος είναι, τί προσφέρει και τι πρεσβεύει. Υποστηρίζω ότι
είναι καίριο για την επιτυχία του να επινοήσει ένα προσωπικό αφήγημα, ένα personal brand μιας και ο όρος είναι πολύ
διαδεδομένος. Αν μη τι άλλο, αυτό το προσωπικό αφήγημα θα πρέπει να είναι
ειλικρινές, καθώς είναι αυτό που θα σε κάνει γνήσιο και ξεχωριστό στα μάτια των
άλλων και θα σε διαφοροποιήσει. Κι εδώ νομίζω δικαίως υπεισέρχεται το ζήτημα της
προσωπικής ανάπτυξης. Για να φτιάξεις ένα ισχυρό προσωπικό αφήγημα, πρέπει να
ξέρεις ποιος είσαι και πού θέλεις να πας. Και αλίμονο αν αυτό ήταν κάτι στατικό
και όχι κάτι που εξελίσσεται. Αν μη τι άλλο, μπορεί να χρειαστεί να
επανεπινοήσεις κιόλας τον εαυτό σου στη διάρκεια μιας διαδρομής. Νομίζω ότι η
πίστη σε ένα προσωπικό αφήγημα είναι αυτή που προσφέρει πεδία εξέλιξης αλλά και
ισχυρά θεμέλια σε περιόδους αναταράξεων και ατυχιών, κάτι που είναι αναμενόμενο
στη διαδρομή ενός ελεύθερου επαγγελματία.
Ας έρθω τώρα στα καθ’ ημάς. Το
επάγγελμα του μεσίτη παρουσιάζει κάποιες ιδιαιτερότητες. Είναι ένα επάγγελμα
που, τουλάχιστον στην Ελλάδα, παρουσιάζει μηδαμινά εμπόδια εισόδου. Είναι πολύ
εύκολο κάποιος να ξεκινήσει να συνεργάζεται ελεύθερα με μια από τις πολλές εταιρείες
του κλάδου, από την άλλη όμως τα ποσοστά παραίτησης από το επάγγελμα είναι
συντριπτικά. Η ιδιαιτερότητα αυτή έχει ως αποτέλεσμα να μην γίνεται συχνά
αντιληπτό ότι ο μεσίτης είναι ένας ελεύθερος επαγγελματίας, ένας επιχειρηματίας
που θα πρέπει να δημιουργήσει - υποστηριζόμενος μεν, μόνος του δε - τον κύκλο
εργασιών του, το δίκτυο επαφών του, την υπόστασή του εντός του κλάδου. Και,
φυσικά, πρέπει να επινοήσει το δικό του προσωπικό αφήγημα. Στην φράση «είμαι ο
μεσίτης που…» θα πρέπει να συμπληρώσει το κενό σύμφωνα με τον δικό του
χαρακτήρα, τα δικά του πιστεύω και προτιμήσεις.
Γράφοντας τα παραπάνω, θα αναρωτιέται
κανείς ποιο είναι το δικό μου προσωπικό αφήγημα. Έχω την χαρά να ασκώ ένα
επάγγελμα παραγνωρισμένο ίσως αλλά πολύ ενδιαφέρον και γοητευτικό. Η κατάρτιση
και ο επαγγελματισμός είναι αναμφίβολα πολύ σημαντικές βάσεις στο επάγγελμα
αυτό για να χτίσεις οτιδήποτε άλλο, πόσο μάλλον ένα προσωπικό αφήγημα. Παράλληλα,
όμως, η δουλειά αυτή μου επιτρέπει, λόγω της φύσης της, να ανιχνεύω το
καθημερινό πρόσωπο της Αθήνας με τις πολλές όψεις και εκφάνσεις της: τις γειτονιές
της Αθήνας, την ιστορία και τις ιστορίες της, την αρχιτεκτονική, την λαογραφία
και την ανθρωπογεωγραφία της. Αν με ρωτούσαν, λοιπόν, πώς θα συμπλήρωνα το κενό
στην παραπάνω φράση, θα απαντούσα πως θα ήθελα να είμαι ο μεσίτης που μιλάει
για την Αθήνα.
Γράφει ο Παναγιώτης Ταγκαλάκης
Msc in Real Estate Investment and Finance, Heriot-Watt University (ongoing)
BA in History and Philosophy of Science, National and Kapodistrian University of Athens
BA in Accounting and Finance, Athens University of Economics and Business
Σύμβουλος Ακινήτων - RICS APC Candidate
SPEAK REAL ESTATE
www.speakgroup.life
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου